Branko Ćopić

Branko Ćopić rođen je 1. januara 1915. godine u selu Hašanima pod planinom Grmečom. U isto vreme, njegov otac, kao vojnik austrougarske armije, borio se negde na frontu u Karpatima, a njegov stric Nidžo, srpski dobrovoljac, borio se u srpskoj vojsci protiv Austro-Ugarske. Kad mu je bilo četiri godine, umro mu je otac. Ćopić je, zajedno sa mlađim bratom i sestrom, ostao da živi pored majke, dede Radeta i strica Nidže.

Prva pročitana knjiga bila mu je „Migel Servantes“ koju je, negde u trećem razredu, kupio od učiteljice. U toj knjizi bio je opisan život slavnog španskog pisca Servantesa, skupa sa nekoliko odlomaka iz njegovog romana „Don Kihot“. Sledeće pročitane knjige bile su „Doživljaji jednog vuka“, pa „Doživljaji jedne kornjače“.[1]

Prvo štampano delo objavio je sa četrnaest godina u omladinskom časopisu „Venac“ 1928. godine. Ćopić je pohađao učiteljsku školu u Banjaluci i Sarajevu, a završio u Karlovcu, a Filozofski fakultet u Beogradu. Već kao student afirmisao se kao darovit pisac i skrenuo na sebe pažnju književne kritike; 1939. godine je dobio nagradu „Milan Rakić“. Uoči Drugog svetskog rata nalazio se u đačkom bataljonu u Mariboru. U danima Aprilskog rata on je, sa grupom svojih drugova, pokušao da pruži otpor neprijatelju kod Mrkonjić Grada. Posle toga je otišao u svoj rodni kraj, a sa početkom ustanka, stupio je u redove ustanika i među njima ostao tokom cele narodnooslobodilačke borbe. Sve vreme rata bio je ratni dopisnik zajedno s nerazdvojnim prijateljem i kumom, književnikom Skenderom Kulenovićem.

Posle rata neko vreme je bio urednik dečijih listova u Beogradu, a potom počeo profesionalno da se bavi književnošću. Smatra se jednim od najvećih dečijih pisaca rođenih na jugoslovenskim prostorima. Okončao je život samoubistvom, skočivši 1984. godine sa Brankovog mosta.

Dela su mu prevođena na ruski, engleski, francuski, nemački, ukrajinski, poljski, češki, bugarski, rumunski, slovenački i mađarski jezik. Bio je član SANU i ANUBiH.

Celi radni i životni vek nakon Drugog svetskog rata Branko Ćopić je proveo u Beogradu, ali je često putovao po Jugoslaviji i drugim evropskim državama.

Za književni rad dobio je, među ostalim, Nagradu AVNOJ-a i Njegoševu nagradu (obe 1972). Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih visokih odlikovanja.

Dela:

Zbirke pripovedaka [uredi]
Pod Grmečom (1938),
Borci i bjegunci (1939),
Planinci (1940),
Rosa na bajonetima (1946),
Sveti magarac (1946),
Surova škola (1948),
Ljudi s repom (1949),
Odabrane ratne pripovetke (1950),
Izabrane humorističke priče (1952),
Ljubav i smrt (1953),
Dragi likovi (1953),
Doživljaji Nikoletine Bursaća (1955),
Gorki med (1959),
Bašta sljezove boje (1970);
Romani [uredi]
Prolom (1952),
Gluvi barut (1957),
Ne tuguj bronzana stražo (1958)
Osma ofanziva (1964),
Delije na Bihaću (1975);
Zbirke pesama [uredi]
Ognjeno rađanje domovine (1944),
Pjesme (1945),
Ratnikovo proljeće (1947);
Komedije [uredi]
Doživljaji Vuka Bubala
Odumiranje međeda
Dela za decu [uredi]
U svijetu medvjeda i leptirova (1940), pripovetke
Priče partizanke (1944), pripovetke
Pjesme pionirke (1945), pesme
Bojna lira pionira (1945), pesme
Družina junaka (1945), pripovetke
Bajka o sestri Koviljki (1946), proza
Doživljaji kuma Torbe (1946), pripovetke
Vratolomne priče (1947), pripovetke
Armija odbrana tvoja (1947), pesme
Sunčana republika (1948), pesme
Rudar i mjesec (1948), pesme
Ježeva kućica (1949), pesma
Priče ispod zmajevih krila (1950), pripovetke
Pijetao i mačka (1952), pripovetke
Doživljaji mačka Toše (1954), pripovetke
Lalaj Bao, čarobna šuma (1957), pesme
Orlovi rano lete (1957), roman
Partizanske tužne bajke (1958), pripovetke
Večernje priče, (1958), priče u stihu
Djeda Trišin mlin (1960), zbirka pesama
Priče zanesenog dječaka (1960), pripovetke
Magareće godine (1960), roman
Slavno vojevanje (1961), roman
Bitka u Zlatnoj dolini (1963), roman
Mala moja iz Bosanske Krupe (1971), pesme
Glava u klancu, noge na vrancu (1971), pripovetke
Lijan vodi karavane (1975), pripovetke.
Sabrana dela [uredi]
objavljena u 12 knjiga 1960.
objavljena u 14 knjiga 1978.

Izvor:
wikipedia

lepa biografija